Μπροστά στη χρυσή πύλη με σταθερή παλάμη στέκει.
Με περήφανο μανδύα και ταπεινό.
Ο άνεμος σύμμαχός της.
Και η πέτρα.
Και φίλη η φωτιά.
Είναι η στιγμή που οι γραμμές των κόσμων χορεύουν με τις καταιγίδες.
Είναι η στιγμή που την κάρτα του τρελού κάνει τέχνη κοσμική…!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου