Τα μάτια με τα βλέφαρα τα βαριά άνοιξε
και τη γυναίκα ψηλά στο λόφο είδε.
Θύελλες να θερίζει και κεραυνούς να τιθασεύει.
Τα μαλλιά της μαύρα σαν την κοιλιά της γης,
και τα χέρια της άσπρα με τυφώνες βραχιόλια.
Δεν ήθελε να τη δει.
Μα πώς να γίνει αυτό;
Πώς μπορείς να κρυφτείς στους αιώνες από τον εαυτό σου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου